Aile edebi terbiyesi,inceliğiyle çocuğa örnek olmalı ve onda, ahlâk ve fazilete götüren duyguları uyarmalıdır.
Okul, kendisine bir tomurcuk halinde teslim edilen çocuklarda, ruh yüceliğini,ahlâk anlayışını ve EDEP hissini geliştirmelidir ki, bu istikametde eskilerin daha küçük yaşdaki talebelere meşk ettirdikleri şu sözler, çok manidardır:
"Edeb ya Hû!"
"Edebdir kişinin daim libası,edepsiz kişi uryana benzer."
"Edeb bir tâc imiş nûr-u Hûda'dan; giy ol tâcı emin ol her belâdan."
"Edeb ehli, ilimden hâli olmaz; edebsiz ilim okuyan âlim olmaz."
