ELHAMDÜLİLLAH!!

İlk gördüğün anda;diller tutulup,gözler donup kalıyor..Beyin rüya mı,değil mi? idrakıyla meşgul..Eller gayri ihtiyari dua eder pozisyonu alıyor ammaa...Bir konuşabilsem...Yaa ben ilk gördüğüm anda dua edecektim,ne diyecektim?ne desem şaşkınlığında, o anın kıymetini kaçırmama telaşıyla dilden birkaç cümle dökülüyor..O ezberlenen dualara karşılık devamlı aynı cümleler tekrar ediliyor.Rabbim kabul buyurur inşaallah..

Ya Rabbim,beni davet edilenlerden eylediğin için Sana şükürler olsun..Her insana,her inanana nasip olmayan birşey bu...Ben nasiplendim...Ömrümün sonuna kadar bu şerefe layık olarak yaşamamı nasip eyle..

Kabe-i Şerif'i gören gözlerimi,dokunduğum ellerimi,O'na varan ayaklarımı,Orada okunan Ezan-ı Muhammediye'yi duyan kulaklarımı,ve yine Orada Kitab'ını izninle okuyan dilimi son nefesime kadar haramdan koru ve sakın,Ya Rabbi..Amin..Amin..Amin..

BEYTULLAH'A KAVUŞMAK:)

“Lebbeyk, Allahümme Lebbeyk, La şerike leke lebbeyk. İnne’l-hamde ve’n-ni’mete leke ve’l-mülke lâ şerike leke."



“Allah`ım! Senin emrine itaat ve davetine icabet ettim. Bütün imanımla Sana yöneldim ve teslim oldum. Yalnızca Seni istiyorum. Sen Rabbim olarak emret, ben de kulun olarak yerine getireyim. Allah`ım! Sen birsin ve teksin, eşin ve benzerin yoktur, mutlak olarak mülk senindir ve hiçbir ortağın yoktur. Allah`ım! Hamd yalnızca Sana mahsustur ve nimet de Senindir. Allah`ım! Tekrar Sana teslim oluyor ve inanıyorum ki Sen birsin, eşin ve benzerin yoktur.”